Ο Αλκοολισμός αναγκάζει το άτομο να οργανώνει συνεχώς τη ζωή του γύρω από το αλκοόλ, αφού οι εμπειρίες του αλκοολικού ατόμου γίνονται αντιληπτές από το ίδιο το άτομο ως μέρος της εμπειρίας του μόνο όταν συνδέονται με το ποτό.
Η ταχύτητα προς τον αλκοολισμό για κάποιους έχει αργή, σταθερή και αθόρυβη εξέλιξη, ενώ για άλλους προχωράει αστραπιαία καθώς η κατανάλωση του ποτού από το άτομο αυξάνεται σε ποσότητα και συχνότητα. Η επιτυχία που, αρχικά, έχει το αλκοόλ για τη μείωση του άγχους και τους στρες μακροπρόθεσμα οδηγεί σε αρνητικά αποτελέσματα. Η αίσθηση της ηρεμίας και η μείωση των εντάσεων που αρχικά προσφέρει οδηγεί σε όλο και περισσότερες δυσλειτουργικές συνέπειες που σε συνδιασμό με την αύξηση της ποσότητας και της συχνότητάς γίνονται έως και καταστροφικές.
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τον αλκοολικό που πίνει και τη κυριαρχία που αποκτά επάνω του η επίδραση του ποτού, σε βιολογικούς, ψυχολογικούς και κοινωνικούς παράγοντες.
Σε βιολογικούς παράγοντες θα μπορούσε να ενταχθεί μία ίσως γενετική προδιάθεση που οδηγεί το άτομο στη χρήση αλκοόλ αμέσως μετά το πρώτο ποτό. Άτομα με εκταταμένο οικογενειακό ιστορικό αλκοολισμού εμφανίζουν στερητικά συμπτώματα και έντονη επιθυμία και ανάγκη για αλκοόλ ακόμα και μετά τη πρώτη επάφή τους μαζί του.
Οι εμπειρίες μάθησης ή μιμητικής συμπεριφοράς επιδρούν ψυχολογικά στα βιώματα του ατόμου όταν οι εμπειρίες έντασης και οι συναισθηματικές αλληλεπιδράσεις που έχει δεχτεί σχετίζονται με τη χρήση του ποτού και μόνο μέσω αυτού μπορεί να τις αναγνωρίσει.
Σε κοινωνικό επίπεδο αναπτύσσεται μέσα από τον τρόπο ζωής μας μία σύνδεση του ποτού και της απόλαυσης. Μέσω της χρήσης του αλκοόλ το άτομο αποφεύγει να κινηθεί προς τη λήψη μίας απόφασης και να αντιμετωπίσει τη κατάσταση από θέση διαύγειας. Καταφεύγει σε ένα ποτό και η ένταση αρκετά γρήγορα μειώνεται.
Σε κάθε περίπτωση, όσο περισσότερο έντονη γίνεται η ιδέα του αλκοόλ στο άτομο, τόσο μειώνεται η επίγνωσή του στα θέματα της καθημερινότητάς του κάνοντάς τον να νιώθει ότι αποτυγχάνει στο να έχει τον έλεγχο στην άνιση μάχη του με το αλκοόλ. Αυτή τη μάχη την βλέπουν καλύτερα οι άνθρωποι γύρω του, ενώ το ίδιο το άτομο που είναι εθισμένο στο αλκοόλ, όχι μόνο δεν αποδέχεται τον εθισμό του, αλλά αντίθετα υποστηρίζει ότι μπορεί και έχει τον έλεγχο απέναντι στο ποτό.
Μία μάχη της οποίας το αποτέλεσμα μπορεί να αμφισβητηθεί μόνο αν το άτομο την ξεκινήσει με το να αναγνωρίσει ότι είναι ανίσχυρο και ότι χάνει τον κάθε έλεγχο του εαυτού του, των σκέψεων, των συναισθημάτων και των πράξεών του μπροστά στην επίδραση της «δύναμης» που ασκεί επάνω του το αλκοόλ, οδηγώντας στην καταστροφή τον ίδιον και τους ανθρώπους γύρω του.
Πρόσφατα σχόλια