Αρχές της Ψυχοθεραπευτικής Ομάδας Προσωπικής Ανάπτυξης

Ο Irvin D. Yalom, στο βιβλίο του Θεωρία και Πράξη της Ομαδικής Ψυχοθεραπείας, αναφέρει τις «Αρχές της Ομαδικής Θεραπείας», όπως σημειώθηκαν από τους θεραπευόμενους του, κατά τη διαδικασία ομαδικής θεραπείας.

  1. Κατανόηση του εαυτού: Τα άτομα διερευνούν και μαθαίνουν τους λόγους για τους οποίους σκέφτονται και νιώθουν με συγκεκριμένο τρόπο. Ανακαλύπτουν  και αποδέχονται μέρη του εαυτού τους που έως τώρα δεν γνώριζαν.
  2.  Ενστάλλαξη Ελπίδας: Η ομάδα αποτελείται από άτομα που βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια θεραπευτικής διαδικασίας. Η αντιμετώπιση θεμάτων και η πρόοδος των μελών δίνει ελπίδα σε όλους και ιδιαίτερα σε όσους βρίσκονται στα αρχικά στάδια.
  3. Καθολικότητα:  Η συνεύρεση με ανθρώπους που βιώνουν και νιώθουν τα ίδια πράγματα βοηθάει στην αίσθηση καλωσορίσματος στην ανθρώπινη φυλή και στη συνειδητοποίηση ότι δεν είναι μόνοι.
  4. Αλτρουϊσμός:  Τα μέλη ωθούνται στην αυτο-εκτίμηση και στην εμπιστοσύνη προσφέροντας τη βοήθειά τους στους άλλους και δίνοντας προτεραιότητα στις ανάγκες των άλλων.
  5. Οικογενειακή επαναδιαδραμάτιση: Η ομάδα θυμίζει οικογενειακό περιβάλλον, μέσα στο οποίο τα μέλη διερευνούν τις εμπειρίες που έχουν συμβάλλει στην ανάπτυξη της προσωπικότητα τους και κατανοούν την υιοθέτηση συγκεκριμένων συμπεριφορών, στα πλαίσια κατανόησης και αποδοχής.
  6. Διαπροσωπική μάθηση: Η έκφραση της γνώμης και η ειλικρίνεια των άλλων μελών επισημαίνουν συνήθειες ή συμπεριφορές που ενοχλούν καιι βοηθούν το άτομο να αντιληφθεί τι εντύπωση δίνει. Αναπτύσσεται η κοινωνική επαφή, η αλληλεπίδραση και η εμπιστοσύνη.
  7. Συνεκτικότητα ομάδας: Επειδή η ομάδα έχει κοινό στόχο, αναπτύσσεται η αίσθηση της αποδοχής καθώς το άτομο ανακαλύπτει πράγματα για τον εαυτό του που το φέρνουν σε δύσκολη θέση και νιώθει ότι ανήκει σε μία ομάδα ανθρώπων που το καταλαβαίνουν και το αποδέχονται.
  8. Κάθαρση: Το άτομο μοιράζεται συναισθήματα και εμπειρίες με μία ομάδα ανθρώπων που μπορεί να ανακουφίσει τον πόνο, τις ενοχές και το άγχος.
  9. Μετάδοση πληροφοριών:  Τα μέλη βοηθούν το ένα το άλλο με το μοίρασμα των πληροφοριών, προτάσεις, συμβουλές.
  10. Μιμητική συμπεριφορά: Η διαπίστωση ότι τα άτομα μπορούν να ανακαλύπτουν και να αποκαλύπτουν πράγματα που τους φέρνουν σε δύσκολη θέση και ότι αυτό τους ωφελεί, παρακινεί προς μίμηση. Επίσης, μέσα στην ομάδα υπάρχουν στάσεις και συμπεριφορές κάποιου ή κάποιων ατόμων που τα άτομα επιθυμούν να υιοθετήσουν.
  11. Υπαρξιακοί παράγοντες: Τα άτομα της ομάδας εισπράττουν στήριξη καθώς έρχονται αντιμέτωπα με θεμελιώδη ζητήματα ζωής και θανάτου. Καλούνται  να δουν τη ζωή τους πιο ειλικρινά, να σεβαστούν τις ανάγκες τους, να δίνουν λιγότερη βαρύτητα σε όσα θεωρούν ασήμαντα και να συνειδητοποιούν περισσότερο ότι η ευθύνη για τη ζωή τους, τις πράξεις και τις επιλογές τους είναι στα δικά τους χέρια
Yalom, D. Irvin, & Leszcz, M., Θεωρία και Πράξη της Ομαδικής Ψυχοθεραπείας, Αθήνα, (2006), εκδόσεις ΑΓΡΑ Α.Ε.
Yalom, D. Irvin, & Lesczc, M. (2005). The theory and practice of group psychotherapy. New York, NY: Basic Books